Trafiła w moje ręce książka niezwykła, chociaż uczciwie powiem, ż jej niezwykłości się spodziewałam. Bowiem autorką jest znana i ceniona terapeutka Ewa Wojdyłło, od wielu lat popularyzująca wiedzę psychologiczną, oswajającą nas z wizytą w gabinecie specjalisty – czy to psychologa, psychiatry czy psychoterapeuty. Mowa o pozycji zatytułowanej „Dobra pamięć, zła pamięć”. A że do współpracy zaprosiła innych specjalistów, to czyni te lekturę dodatkowo atrakcyjną. Dla kogo? Dla każdego, kto zastanawia się, jak to jest, że niektóre fakty zapamiętujemy trwale, a niektóre, czasem pomimo wysiłku, łatwo nam z pamięci ulatują. Dla każdego, kto chciałby wiele rzeczy, spraw zapamiętać lub wprost przeciwnie – jak najszybciej zapomnieć…
Książka Ewy Woydyłło to pod wieloma względami to rewolucja w myśleniu o pamięci. Znana psycholog pisze bowiem nie tylko o tym, jak dbać o swą pamięć, ale przede wszystkim o tym, jak ćwiczyć się w zapominaniu. Pamięć może przecież być źródłem cierpień, może posiadać toksyczną moc, z którą trzeba umieć walczyć. Ta książka dla wielu osób może stać się orężem w tej trudnej walce. Ponadto autorka wraz ze swoimi rozmówcami zaprasza czytelników do swego gabinetu terapeutycznego i doradza, jak uwolnić się od pamięci złej. Pokazuje, jak wydobyć dobre wspomnienia i pozwolić im zapanować nad złymi, które często nas zniewalają.

Druga dziś polecana lektura ma niezwykle frapujący tytuł, dla każdego kto ma dziecko w wieku edukacyjnym. Dr Rebeka Rollanda, amerykańska wykładowczyni, logopedka, pisarka oraz matka dwójki dzieci jest autorką książki zatytułowanej „Nie pytaj jak było w szkole. Rozmowy, które dają dzieciom siłę. Dla rodziców przedszkolaków i uczniów”.
Niejeden rodzic zastanawia się jak dotrzeć do swojego dziecka – szczególnie wtedy, gdy pociecha popada w kłopoty lub niemalże przestaje się z dorosłymi komunikować, załatwiając wszystko jednym zwrotem: w porządku czy też okej!. Często ci sami rodzice próbują zainicjować rozmowę, ale okazuje się, że wspólnych tematów brak: nie są na bieżąca w tym, jaka koleżanka jest teraz najlepsza, jakie są postępy w kultowej grze nastolatka, czy też kto komu zrobił ostatnio świństwo i nagrał głupia rolkę, udostępniając wszystkim. Nie rozumiemy, że standardowe pytania o oceny, sprawdziany i postępy w zajęciach to niekoniecznie najlepszy początek w dotarciu do tego, co faktycznie przeżywa (chociaż kompletnie tego nie umie ubrać słowa nasz syn czy córka). Czy wystarczy 20 minut rozmowy dziennie czy też potrzebne jest to tylko raz na dwa – trzy dni? Jak to jest ze wspólnie spędzanym czasem, kiedy nastolatek najchętniej usiadłby w swoim pokoju z buzią przyklejoną do smartfona a my tu planujemy wspólne „pichcenie” czy wycieczkę do lasu.
Na te i wiele innych pytań, odpowiada autorka książki. Oczywiście to pozornie proste wskazania. Niektórzy zapewne powiedzą: ale ja to wiem. Niemniej jednak często brakuje dalszego kroku – od wiedzy do praktyki. Szczególnie wtedy kiedy dzieje się źle – ale wówczas jest to,  jak przekonuje autorka, ciut za późno. Kiedy i jak rozmawiać z dziećmi? Kiedy i jak je kształtować? Kiedy i jak budować niezwykle cenne i ważne relacje?

 Naszym zdaniem, zdecydowanie warto sięgnąć po ten niezwykły „podręcznik  obecności rodzica w życiu dziecka”. Obecności, która daje siłę do działania, aktywnego, ciekawego życia.