Odpowiedź na  to pytanie znajduje się w grudniowym newsletterze UODO.

Forma i termin usprawiedliwiania nieobecności ucznia w szkole są na podstawie art. 99 ustawy Prawo Oświatowe regulowane przez statut szkoły:

,, Obowiązki ucznia określa się w statucie szkoły z uwzględnieniem obowiązków w zakresie:

1) …;

2) usprawiedliwiania, w określonym terminie i formie, nieobecności na zajęciach edukacyjnych, w tym formy usprawiedliwiania nieobecności przez osoby pełnoletnie; (…)’’

Zgodnie z tym, co zapisano w newsletterze, uprawnienia wynikające z ustawy nie dają jednak pełnej swobody szkole  przy ustalaniu zasad usprawiedliwiania nieobecności, w tym zakresu danych potrzebnego do usprawiedliwienia nieobecności, ponieważ zasady przetwarzania danych są regulowane przez zasady RODO.

Narzucanie obowiązku podania przyczyny nieobecności, w opinii Prezesa UODO, może prowadzić do pozyskania przez szkołę danych szczególnych kategorii, które muszą być przetwarzane na szczególnych zasadach, w związku z czym statut szkoły w regulacjach dotyczących usprawiedliwiania nieobecności musi wziąć zasady przetwarzania danych osobowych wynikających z RODO np. minimalizacji danych, czyli że dane muszą być stosowane, adekwatne i ograniczone do tego, co niezbędne, do celów, w którym są przetwarzane.

Według Prezesa UODO podanie przyczyny nieobecności przez rodzica bądź opiekuna prawnego jest całkowicie dobrowolne i nie może być podważane przez szkołę, ponieważ nie ma podstawy prawnej do takiego żądania. Warto jednak zaznaczyć, że brak możliwości nakazania rodzicom dziecka podania przyczyny jego nieobecności na zajęciach nie wyklucza dobrowolnego przekazania przez nich takich informacji.

Szkoła, zauważając systematyczną usprawiedliwioną nieobecność ucznia, może skontaktować się z rodzicem i poinformować o swoich spostrzeżeniach, bądź może zgłosić podejrzenie braku realizacji obowiązku szkolnego do sądu rodzinnego.

Źródło: itls.pl