Z każdym rokiem spada odporność psychiczna społeczeństwa – coraz trudniej radzimy sobie z presją i wyzwaniami, jakie stawia życie. Ostatnie dane WHO wskazują na to, że 20% dzieci i młodzieży cierpi na szeroko pojęte zaburzenia psychiczne.
Spadek odporności psychicznej może być spowodowany długotrwałym stresem, dotkliwymi porażkami lub zmianami zdrowotnymi. Nauka odporności psychicznej to przede wszystkim nauka radzenia sobie ze stresem, gdyż niezaspokojone potrzeby i trudności, które uniemożliwiają lub hamują realizację wyznaczonych celów, powodują frustrację i burzą dobrostan psychiczny człowieka.
Wiodąca staje się zatem osoba nauczyciela, który odgrywa kluczową rolę w procesie wychowania i nauczania. Najważniejszym jego zadaniem jest tworzenie atmosfery spokoju i bezpieczeństwa, integracja klasy oraz stworzenie dziecku właściwego środowiska uczenia się – wtedy będzie w pełni uczestniczyć w procesie nauczania i rozwijać się. Dlatego tak ważne jest indywidualne podejście do każdego ucznia – dostosowanie sposobu nauczania do jego możliwości i potrzeb.
Oczywiście niemożliwe jest dostosowanie technik nauczania do indywidualnych potrzeb dosłownie każdego ucznia, ale można określić indywidualny styl przyswajania wiedzy wszystkich dzieci, po czym dobrać odpowiednie techniki do głównych stylów występujących w zespole klasowym.