Od lat zaburzenia związane ze spektrum autyzmu skupiają̨ uwagę wielu naukowców. Dzięki temu zakres wiedzy, która dotyczy specyfiki funkcjonowania dzieci oraz dorosłych, będących w spektrum autyzmu, wciąż się powiększa. Ma to ogromne znaczenie przede wszystkim dla osób z takimi zaburzeniami, bowiem rezultaty działań terapeutycznych przekładają się na podniesienie jakości ich życia.

Do chwili obecnej nie udało się określić jednej „zbiorczej” koncepcji, która w wyczerpujący sposób mogłaby wytłumaczyć przyczyny, które wiążą się z powstaniem owego zaburzenia. Autyzm stanowi bowiem skomplikowany, a przede wszystkim wieloczynnikowy mechanizm. Współczesna nauka zdołała wpisać go w grupę zaburzeń o podłożu neurorozwojowym – gdzie kładzie się szczególny nacisk na dysfunkcje w budowie oraz funkcjonowaniu mózgu oraz zwraca się uwagę na znaczną rolę czynników natury genetycznej oraz środowiskowej.

Z roku na rok zdiagnozowanych dzieci w spektrum autyzmu jest w przedszkolach i szkołach coraz więcej. Jak podaje Fundacja JiM szacuje się, że autyzm występuje w Polsce u 1 na 100 osób. Ich nietypowe reakcje i zachowania, wspomagają je w radzeniu sobie z codziennymi zdarzeniami, jakich doświadczają, lecz dla otoczenia nie jest to oczywiste i wciąż wywołuje różne reakcje. Wiedza społeczeństwa w tym zakresie jest nadal niewystarczająca, dlatego wokół autyzmu narosło wiele „mitów”.