Jak wskazują badania, dyskryminacja jest zjawiskiem powszechnym w szkołach i przejawia się w bardzo różnorodny sposób (od izolacji poprzez prześladowanie do agresji fizycznej). Pojawia się nie tylko w fizycznej przestrzeni szkoły, ale też Internecie. Niektóre przypadki prześladowań trwają przez kilka lat i skutkują m.in. próbami samobójczymi.  
Z badań wynika, że zarówno uczniowie i uczennice, jak i nauczyciele i nauczycielki mają ograniczoną wiedzę na temat tego, jak reagować i radzić sobie w sytuacji dyskryminacji. 
W opiniach uczennic i uczniów, dyskryminacja to izolowanie, wyśmiewanie, wyzywanie, ocenianie, wywyższanie się, faworyzowanie, brak zrozumienia.
Powody dyskryminacji w szkole to między innymi: niższy status ekonomiczny, orientacja homoseksualna, niepełnosprawność, problemy zdrowotne, „przekroczenie” społecznych norm związanych z płcią, „przekroczenie” społecznych norm związanych z wyglądem, czy niepolskie pochodzenie, kolor skóry inny niż biały, wyznanie inne niż katolicyzm.
Do dyskryminacji dochodzi pomiędzy uczniami/uczennicami, pomiędzy nauczycielami/nauczycielkami oraz w relacjach uczeń-nauczyciel.  
Działania antydyskryminacyjne mające jasny cel przeciwdziałania dyskryminacji ze względu na różnorodne przesłanki, stanowią jednak rzadkość w szkołach i prowadzone są przez pojedynczych, często osamotnionych nauczycieli.  
Problemem jest niewystarczająca wiedza i świadomość nauczycieli i nauczycielek dotycząca dyskryminacji, a konsekwencją często zaprzeczanie istnieniu tego zjawiska, niereagowanie na dyskryminację, także bardzo niska obecność działań antydyskryminacyjnych. 
Uczestnicy szkolenia poznają sposoby przeciwdziałania dyskryminacji, stereotypom i uprzedzeniem, które mogą być wykorzystane w pracy z dziećmi i młodzieżą.  
Zostaną  również zaprezentowane formalno-prawe sposoby reagowania na zjawisko dyskryminacji w szkole.