Rodzice i nauczyciele powinni być dla siebie sprzymierzeńcami, którzy dążą do stworzenia jak najlepszych warunków rozwoju dla swoich dzieci i wychowanków.
Współpraca nauczyciela i rodziców musi opierać się na wzajemnym szacunku, świadomości roli rodzica w wychowywaniu dziecka oraz roli nauczyciela jako osoby wspierającej rodziców w wychowywaniu swoich dzieci.  Obie strony muszą traktować siebie partnersko, podchodzić z zaufaniem i życzliwością. Nawiązanie dobrych kontaktów z rodzicami wymaga czasu, chęci i pracy.
Warto pamiętać, że to nauczyciel jest tą osobą, która dąży do stworzenia dobrych relacji z rodzicami, to nauczycielowi powinno zależeć na dobrych kontaktach i współpracy, bo kiedy już pozyska rodziców staną się oni niezastąpionymi pomocnikami podczas różnego rodzaju imprez, akademii, wycieczek.
Rodzic, który poczuje się potrzebny, będzie w stanie poświęcić wiele czasu i energii na pomoc nauczycielowi w różnych formach zajęć.
Nauczyciel nie może traktować rodzica jak niechcianego petenta, który jest wścibski, ciągle się pyta o rzeczy dla wychowawcy oczywiste, ponieważ taka postawa rodzica najczęściej wynika z troski o dobro własnego dziecka. Zdarzają się również tacy rodzice, którzy mało interesują się dzieckiem, okazują chłód emocjonalny –  w takich sytuacjach należy wykazać się inicjatywą, nie zrażać się odmowami rodzica. W końcu konsekwencja i cierpliwość przyniosą rezultaty.

Będzie możliwość zadawania pytań.