Z cyklu o neuroróżnorodności …..
Część 4 w roku 2025
Autyzm to temat pełen mitów i nieporozumień, które często prowadzą do stygmatyzacji osób z tym zaburzeniem. Często słyszymy, że osoby z autyzmem są niezdolne do nawiązywania relacji społecznych. To nieprawda. Choć mogą mieć trudności w rozumieniu niektórych subtelności komunikacji, wiele osób z autyzmem pragnie kontaktu z innymi i potrafi nawiązywać głębokie relacje.
Kolejnym często spotykanym mitem jest przekonanie, że osoby z autyzmem nie potrafią wyrażać emocji. W rzeczywistości osoby z autyzmem doświadczają pełnego spektrum emocji, choć mogą je wyrażać w sposób nieco inny niż neurotypowi rówieśnicy. Warto też podkreślić, że wiele osób z autyzmem posiada wyjątkowe zdolności
w określonych dziedzinach, takich jak matematyka, muzyka czy sztuka. Zamiast skupiać się na ich ograniczeniach, powinniśmy celebrować i wspierać te talenty.
Często spotykamy się również z mitem, że autyzm jest wynikiem złego wychowania przez rodziców. To błędne przekonanie może być krzywdzące dla rodziców, którzy i tak zmagają się z wyzwaniami związanymi z opieką nad dzieckiem z autyzmem. W rzeczywistości autyzm ma podłoże neurologiczne, a jego przyczyny są złożone i wciąż badane przez naukowców. Współczesne badania wskazują na kombinację czynników genetycznych i środowiskowych, które mogą wpływać na rozwój tego zaburzenia.
Warto również zwrócić uwagę na mit, że wszyscy ludzie z autyzmem są tacy sami. Autyzm jest spektrum, co oznacza, że objawy i stopień ich nasilenia mogą się znacznie różnić między poszczególnymi osobami. Niektórzy mogą potrzebować intensywnego wsparcia w codziennych czynnościach, podczas gdy inni są w stanie prowadzić całkowicie samodzielne życie. Każda osoba z autyzmem jest inna i zasługuje na indywidualne podejście.
Mitem jest również twierdzenie, że autyzmu dotyczy tylko chłopców. Nie jest to prawdą, gdyż autyzm występuje zarówno u chłopców, jak i u dziewczynek.
Widoczna niegdyś w statystykach duża różnica w częstotliwości występowania u obu płci w ostatnich latach zmniejsza się. Tłumaczy się to rozwojem metod diagnozy, gdyż dziewczynki lepiej dostosowują się społecznie i trudniej je zdiagnozować.
Oferowanie rodzicom małych dzieci terapii, które mają „wyleczyć” autyzm, jest nadużyciem i również mitem. Autyzm to odmienny od typowego sposób rozwoju człowieka, objawiający się różnicami
w sposobie komunikacji, nawiązywania relacji, wyrażania emocji, uczenia się oraz różnorodnym schematem zachowań. Każda osoba w spektrum jest indywidualnością, a wymienione wcześniej cechy mogą występować w różnym natężeniu i towarzyszą osobie przez całe życie – od narodzin do dorosłości i późnej starości.
To stan, który nie mija. Osób dorosłych w spektrum autyzmu jest więcej niż dzieci. Osoby autystyczne potrzebują wsparcia przez całe życie. Ograniczanie wsparcia tylko do dzieci jest dla wielu osób i ich rodzin krzywdzące i obniża jakość ich życia. Zatem twierdzenie, że autyzm występuje tylko u dzieci jest kolejnym mitem.
Na koniec, ważne jest, aby pamiętać, że autyzm nie jest chorobą, którą należy leczyć. Jest to część tożsamości osoby i powinno się ją akceptować i szanować. Zrozumienie i akceptacja ze strony społeczeństwa mogą znacząco poprawić jakość życia osób z autyzmem, umożliwiając im pełne uczestnictwo w życiu społecznym. Wspierajmy więc różnorodność i dążmy do tworzenia bardziej inkluzywnego społeczeństwa, w którym każdy ma szansę na rozwój.